Geneza

1. Duszpasterstwo Niemców katolików.

W drugiej połowie XIXw. w Bydgoszczy nastąpił szybki rozwój gospodarczy i demograficzny, mający źródło w ekspansji przemysłowej. W latach, w których powstała nasza parafia miasto liczyło ponad 60 tys. mieszkańców, z czego znaczną część stanowili katolicy. Fara nie mogła pomieścić tak dużej liczby wiernych, dlatego rząd pruski w porozumieniu z arcybiskupem gnieźnieńsko - poznańskim, ks. Florianem Stablewskim wyraził zgodę na zbudowanie dwóch świątyń:

- dla Polaków; kościół pw. Św. Trójcy

- dla Niemców; kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Prace budowlane trwały trzy lata (1910 - 1913). W niedzielę 19 czerwca 1913r. 0 godz. 8 sufragan gnieźnieński, Kloske, dokonał konsekracji kościołów. Uczestniczyli w tym również członkowie farnego dozoru kościelnego oraz władze pruskie.

Nowo wybudowane świątynie były kościołami pomocniczymi parafii farnej (bydgoskiej).

Pierwszym administratorem NSPJ został ks. Franciszek Schirmer, jego pomocnikiem ks. Józef Kliche. Jako katolik niemeicki dążył do usamodzielnienia tej parafii, do zrzucenia zwierzchnictwa wobec proboszcza kościoła farnego - ks. Edwarda Beckera. Doszło nawet do zamknięcia kościoła. Powodem był spór na linii ks. Schirmer - ks. Becker. Wywołało to reakcję administratora Archidiecezji Gnieźnieńskiej - ks. Dorszewskiego. 23 marca 1914r. wydał zarządzenie, zatwierdzone także przez Rejencję Pruską, o zwierzchnictwie proboszcza farnego nad wszystkimi trzema kościołami pomocniczymi. Od tej chwili stosunki między księżmi były poprawne.

Dnia 20 stycznia 1920r. Bydgoszcz odzyskała niepodległość. Rozpoczął się nowy etap dziejów i masowy odpływ ludności niemeickiej do Rzeszy. W Farze, jak i w Św. Trójcy odprawiano nabożeństwa po polsku, wyjątek stanowiła nasza parafia. Należało to zmienić. 1 kwietnia 1920r. kardynał Dalbor powołał na stanowisko administratora ks. Narcyza Putza oraz wydał zarządzenie o prymacie j. polskiego w nabożeństwach. Ks. Putz natychmiast rozpoczął organizowanie duszpasterstwa dla Polaków i starał się zlikwidować nabożeństwa niemieckie. Wywołało to ataki Niemieckiej Rady Kościelnej na ks. Narcyza. Pomimo tego ks. administrator konsekwentnie organizował polskie duszpasterstwo. Zlikwidował w kościele wszelkie napisy w j. niemieckim, za zgodą ks. bp Laubitz'a zniósł oddzielne nabożeństwo dla Niemców (odtąd ich życie parafialne skupiło się w kościele pojezuickim).

2. Erekcja i terytorium parafii

W związku z wyzwoleniem spod zaborów i wzrostem liczby wiernych kard. Dalbor, we spółpracy z ks. Beckerem i bp Laubitz'em, przygotował podział parafii bydgoskiej. Utworzył cztery okręgi duszpasterskie:

- przy kosciele św. Marcina i Mikołaja

- przy kosciele św. Trójcy

- przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa

- przy kosciele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

O ich utworzeniu został powiadomiony dziekan bydgoski - ks. Tyrakowski. Miał on służyć pomocą w rozwiązywaniu problemów, omawiać z proboszczami kwestie pracy duszpasterskiej (m.in. godziny nabożeństw czy naukę religii). Dnia 14 listopada 1921r. abp gnieźnieński wydał dekret mianujący ks. Narcyza Putza proboszczem, pomimo, iż nie erygowano jeszcze parafii. Do ostatecznej, kanonicznej erekcji parafii bydgoskiej przystąpiono pod koniec 1923r. Do projektu dołączono też parafię Św. Wincentego a Paulo oraz parafię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Brzozie. Dekret erygujący wszedł w życie w dniu 1 maja 1924r. Określono w nim terytorium parafii, kościół i budynki kościelne, cmentarz oraz podstawy formalno - prawne działania parafii. W latach 30' do parafii przy Pl. Pistowskim należało ok. 25 tys. wiernych. Przy tak wielkiej ich liczbie koniecznym było stworzenie nowych parafii. Koncepcję zburzył wybuch II wojny swiatowej, podczas której starano się utrzymać przy życiu parafie dotąd istniejące. Po zakończeniu okupacji życie religijne zaczęło się odradzać i można było śmiało mysleć o kontynuowaniu zaprzestanych projektów. I tak kard. Hlond, dekretem z dnia 24 sierpnia 1946r., wprowadził rozgraniczenie parafii na terenie Bydgoszczy. Granice naszego kościoła znacznie się skurczyły. Uległy niewielkim zmianom po erygowaniu parafii Św. Krzyża w 1979r. i trwają, w niezmienionym kształcie, do dzisiaj.

Ostatnia modyfikacja: 2012.01.24 00:21,