Duszpasterstwo
1. Duszpasterstwo sakramentalne
To duszpasterstwo związane jest głównie z Eucharystią i pozostałymi Sakramentami i wszelkimi posługami oraz dziełami apostolskimi. Stanowi istotę i centrum posługi kapłanów. Okres przedwojenny obfitował w bujny rozkwit życia religijnego. Udzielonych sakramentów można było liczyć w setkach i tysiącach. Uwidacznia to statystyka bierzmowań. W latach 1924 - 1939 przeprowadzono je pięciokrotnie, a średnia liczba bierzmowanych wynosiła ok. 1,5 tys. osób. W ciągu II wojny światowej i okresie, który nastał po niej, życie religijne parafii przygasało. Przeszkodami były m.in.: działalność okupantów, zmiany w postawach, przekonaniach i poglądach ludności, materializm, różnorakie formy zeświecczenia. Wpływ Kościoła został ograniczony, likwidowano bractwa i stowarzyszenia religijne. Pracę duszpasterską zamknięto w murach kościoła. Choć trzeba przyznać, iż pomimo malejącej wartości życia religijnego i sakramentalnego sytuacja nie była tak zła, jak w tej chwili (a szczególnie w krajach Europy Zachodniej). Rokiem przełomowym okazał się rok 1988. Od tego momentu liczba udzielanych sakramentów diametralnie spadła.
2. Duszpasterstwo pozasakramentalne
W jego ramach organizowano szereg cyklicznych, jak i okolicznościowych, nabożeństw oraz spotkań modlitewnych. Odprawiano i organizowano m.in.:
- Mszę z wystawieniem Najświętszego Sakramentu
- całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu
- procesje w Oktawie Bożego Ciała
- nieszpory
- nabożeństwa pasyjne
- pielgrzymki
- rekolekcje
Przykładem okolicznościowych uroczystości jest peregrynacja Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Odbyła się ona w naszym mieście czterokrotnie, ostatnia w parafii NSPJ. Parafianie, praktykujący i niepraktykujący, oblegli kościół i niezwykle licznie uczestniczyli w obrzędach.
3. Katechizacja
Katechizacja odbywała się w szkołach lub obiektach kościelnych. W okresie międzywojennym prowadzono ją w ramach zajęć szkolnych w szkołach podstawowych i średnich. Religii nauczali świeccy. W czasach okupacji na lekcje religii uczęszczały tylko dzieci I - komunijne. Nauczano wyłącznie w j. niemieckim. Do roku 1950 nauczano tak, jak przed wojną. W 1951r. naukę religii usunięto ze szkół na terenie całego kraju. Ks. Prymas postanowił zatem wydać dekret o katechizacji pozaszkolnej, którą przeniesiono do salek katechetycznych. Początkowo podzielono dzieci na trzy grupy:
- przedkomunijne
- komunijne
- pokomunijne
Z czasem nastąpił podział na klasy. Dla młodzieży od lat 18, która nie ukończyła pełnej katechizacji, organizowano naukę przedmałżeńską. W realizacji programu katechetycznego wielki problem stanowił brak odpowiednich pomieszczeń. Nim wybudowano Dom Katechetyczny nauki odbywały się m.in. w:
- salkach katechetycznych przy ul. Matejki 1
- w salce nad i naprzeciw zakrystii.
Od 1982r. regularnie katechizowano zainteresowane osoby przed chrztem dziecka oraz dbano o tych dorosłych, którzy nie przyjęli odpowiednich sakramentów.
Ostatnia modyfikacja: 2012.01.24 00:23,